26 Mayıs 2009 Salı

SONBAHAR


Doktorun sözü senin kadar hasta olanlar evlerine gittiler sende gitmelisini çağrıştırıyordu. Bakakaldı... Direnişin bedelini hayat çıkartıyordu. Gücü yetmemişti. Evde bekleyen bir anne. Yıllarca evlat yolu gözlemiş bir anne. Eski bir sevgiliyi sorarken hissedilen umut kırıntıları yeniden sevmeye başlamanın bedelleri. Eli kolu bağlı kalmak bu olsa gerek. O hücreden çıkmayı beklerken özgürlük düşünürsünüz ama ya ölüm beklerse çıkışta! Ölümü kabul etmenin tek yolu ordan çıkmaktı. Ölümü kabul etmek onun geleceğini öğrendikten sonra ona inat yaşamaktı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder